عصبیت حزبی و ایدئولوژیهای غربی دو مانع طرح مسئله کورد

دو مانع طرح مسئله کورد چون کورد.

   صراحتا بگویم اکنون کوردی وجود ندارد و عصبیت حزبی و ایدئولوژیهای غربی دو مانع اصلی اندیشیدن به کورد چون کورد فراتر از تعیین های جزئی و ایسم های انتزاعی است. اهل قلم در کوردستان تا چشم باز می کنند، غرق در عصبیت حزبی و عمق ایدئولوژیهای بدون عمق غربی میشوند که نه تنها کمکی به طرح مسئله کورد نکرده است بلکه مانع طرح مسئله کورد چون موضوع اندیشه و قومی تاریخی است. بحران بزرگتر این است که عصبیتهای حزبی هرکدام روپوشی از ایدئولوژیها را پوشیده اند و معجونی از عصبیت و ایدئولوژی که هردو ضد اندیشه هستند را درست کرده اند. این معجون با سرازیر کردن جوابهای مطلق، به کلی ذهن کورد را فلج و کوردیت را به کلی تهی از معنا کرده است. ایدئولوژیهای غربی انرژی کورد را در جهت حل تضادهایی به هدر داده است که به طور بنیادی بی ارتباط با تضاد جامعه کورد است برای مثال حل تضاد سرمایه داری و سوسیالیزم، دموکراسی و دیکتاتوری، صنعتی و طبیعی و ... . تضادهای غریزی حزبی نیز مانع ار دریافت مسئله کورد چون امر فرهنگی و سیاسی است. برای اندیشیدن به کورد چون یک موضوع و درک جایگاه کورد در تاریخ که  مقدمه طرح کورد چون امری کلی و سیاسی است، باید به مرحله ایی که سیاست کورد غرق در عصبیت حزبی و ایدئولوژی غربی شد، بازگشت و بنیادهای این پیوند را به پرسش کشاند تا در ورای تضادهای برساخته این دو، بتوان تضاد و شکاف اصلی کوردیت را یافت چون درک شکاف، سرآغاز تفکر فلسفی است. و این دو با طرح تضادهای ایدئولوژیک و حزبی که باعث کتمان تضاد اصلی جامعەی کورد شدەاند، مانع از فلسفیدن کورد شده اند. انسان کورد بدون اینکه کورد باشد، کورد این حزب و آن حزب و کورد این ایدئولوژی و آن ایدئولوژی است. بنابراین نه تنها چهارچوب کوردیت فراتر از تقسیم بندیهای این دو وجود ندارد، خود این تقسیم بندیهای حزبی و ایسمی، مانع از طرح کوردیت فراتر از این دو شده است. دو تضاد اصلی کوردیت که بدون درک آن همچنان در چاه ویل عصبیت حزبی و ایدئولوژی غربی یا ایدەهای دیگری باقی می مانیم و شرایط امکان طرح سیاست کلی نداریم، یکی در درون جامعه کوردی است اگرچه در بیرون تاثیر پذیرفته است، دیگری در بیرون آن است اگرچه در درون نفوذ کرده است و هیچکدام ربطی به تضادهای حزبی و ایدئولوژیکی که سر به ترکستان دارند، ندارد اگرچه میتوانند معلول آن باشند. در آینده ایی نزدیک به طرح ابتدایی از این شکاف خواهم پرداخت تا بجای چک، بتوان برای اولین بار چون یک مسئله ای فلسفی و فرهنگی طرحی از کورد ارائه داد. طرح کرد چون ابژه اندیشیدن، مستلزم تولد سوژه ی کورد است و در عین حال تا کورد موضوع اندیشیدن نشود، سوژه ی کورد زایش نخواهد یافت که ایسم ها و عصبیتها با دادن جوابهای مطلق، مانع از طرح پرسش از کورد هستند. باید به ماقبل مفاهبم حزبی و ایدئولوژیک به خود چیز کورد بازگشت و این کورد فراتر از کورد ناسیونالیستی، حزبی، عشیره ایی، ایرانی، اسلامی، ایدئولوژیک چون دموکرات و سوسیال، و.. است و تا تعریفی از کورد چون مسئله ایی فرهنگی و تاریخی ارائه نشود، امکان کوردیت چون امری کلی و سیاسی را نخواهیم داشت و تا آنزمان هرگونه هزینه ایی، نه برای کورد، بلکه برای عصبیتهای فرو کورد و ایسم های فراکورد یا برای دیگریهاست. کوردی وجود ندارد که هزینه ایی برای آن پرداخت شود و جنگها و کوبونەوەهای امروز، مرغ سر بریدەایی است که آخرین تقلاها را می زند. این سر کجاست؟ تا این سر را نیافت، جسم کورد به دیگران سواری مجانی می دهد.

#هێرش_قادری

🔹🔸🔷 @HQADERI 🔷🔸🔹